top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverTanja Abbas

Zelfreflectie #hugatree

Bijgewerkt op: 20 apr. 2020

Wat is dit toch een leerzame tijd. Als je zo stilgezet wordt is het een geweldig moment voor zelfreflectie. Soms ook handig om een kleine kring mee te laten reflecteren. Je familieleden bijvoorbeeld. Vooral je kinderen. Genadeloos eerlijk. Altijd fijn om even te horen wat ze van iets vinden. ;)


Half maart postte ik op fb het filmpje #hugatree. Het is voor het eerst dat ik zo’n filmpje maak. Ik stond op met dit idee, kom erachter dat vriendin en heldervoelende Cocky Van Dam het precies hetzelfde voelt, we stemmen samen af ('het hangt in de lucht!') en een dag later heb ik het filmpje al online gezet. Dat gaat wel eens vaker zo. Ik ben ergens enthousiast over en dan heb ik het al gedaan of ‘ja’ tegen iets of iemand gezegd voor ik er erg in heb. Ook als ik iets nog nooit gedaan heb. Ik ben nogal van het experimenteel leren met vallen en opstaan. Daar is niets mis mee, maar soms is geduld, even wachten, niet te snel, even wat mensen om reflectie vragen wat beter. Het is wijzer.


Kort na het plaatsen van het filmpje vind ik er -naast het overhaaste aspect- zelf al wat van. Niet van de boodschap om een boom te huggen, daar sta ik helemaal achter. Ik vind wat van de manier waarop. Het is te sturend. Dat is iets wat ik aan het afleren ben, omdat het aangeleerd, geconditioneerd gedrag is. Ik hoef niemand te vertellen hoe je een boom kunt omhelzen. Dat mag iedereen lekker zelf uitzoeken. Ik kan uitnodigen, maar hoef niet de halve wereld te taggen in het bericht (dit ging trouwens mis gelukkig). Bovendien komen er door er met anderen over te spreken suggesties die de boodschap sterker had gemaakt. Kortom; weer een wijze les voor straaljagerpilote Tanja. Gelukkig kun je er elke dag weer voor kiezen om ervan te leren. Een paar dagen later besluiten we het filmpje wat te passen. Voor ik het op mijn website online zet laat ik mijn gezin nog even meekijken bij de twee versies.

Dochterlief, onze schrijfster over de 1ste versie.

‘Ja mam, praat even als jezelf. Zo praat jij toch niet met mensen? Jij praat normaal veel pittiger.’ Dit punt werd overigens in wat zachtere bewoordingen door een dierbare vriendin ook gezegd.

‘Ja, ik dacht laat ik even wat langzamer praten, dan is het beter te volgen’. (Kijk, hier gaat het al mis. Ik heb het idee dat veel mensen mijn taal niet begrijpen waardoor ik daar al bij voorbaat op anticipeer. Dat is al aanpassingsgedrag).

‘Nou, zo haak ik af hoor.’

Oké…. De volgende. Manlief. ‘Lieverd, ik vind het allebei leuke filmpjes. Ik vind jou gewoon heel erg leuk.’ Verliefde blik. ‘Je praat alleen te veel.’

De jongste zoon, onze acteur. Hij zit de hele tijd te gniffelen. ‘Even serieus nu.’

‘Kijk, de tweede is nu rustiger qua beeld. Fijner om naar te kijken, het past beter bij de rust die de bomen uitstralen.’ Big smile. Neemt hij mij nou in de maling? ‘Oh ja, je engels is ook niet al te best.' En bedankt…..

Tot slot de grootste verrassing, onze oudste zoon, de filmer. Hij wil het eerste filmpje wel maken, hij biedt het uit zichzelf aan. Ook al heeft hij niet de juiste apparatuur. ‘Ik heb geen statief, dus het wordt niet echt perfect.’ ‘Maakt niet uit, ik ben al blij dat je het wilt doen.’ Hij wil er zelfs vroeg voor opstaan, terwijl hij normaal uitslaapt. Het is wel een beetje koud, daarom bibbert het beeld soms. Waar hij over het algemeen vrij allergisch reageert op ‘de spiriwiri’ van z’n moeder, helpt hij mij nu met engelengeduld, zonder een onvertogen woord. Zelfs als ik hem vraag of hij er een tweede versie van wil maken (en er gaat echt veel tijd zitten in zoiets) zegt hij:

‘natuurlijk wil ik dat voor je doen mam. Je moet alleen wel oppassen als je het online zet hoor. Straks gooien ze je nog op de brandstapel.’ Het lijkt een losse opmerking, er zit een serieuze ondertoon in.

‘Dat doen ze tegenwoordig gelukkig niet meer lieve schat.’

Hij voelt het weer haarfijn aan. De angst om voor dat wat je vertegenwoordigt aan helderwetendheid, helderziendheid, helderhorendheid, heldervoelendheid vooral onder vrouwen, als heks op de brandstapel te worden gegooid, zit diep in ons collectieve geheugen. Het is nog steeds een belemmering om je te laten zien zoals je werkelijk bent. Terwijl deze 'gaves' voor mij eerder onze normale, onze oorspronkelijke staat van zijn vertegenwoordigen.


Zo zie je maar weer dat een idee vanuit je hart meer teweegbrengt dan je vooraf kunt bedenken met je hoofd. Dit is allemaal oefenmateriaal. Ook het tweede filmpje is niet super omdat hij met hetzelfde beeldmateriaal werkt, zo vindt de filmer. Toch post ik het. Stel je toch voor dat alles altijd perfect is ;). Die andere laat ik ook gewoon staan. Het grote cadeau van dit hele #hugatree avontuur is namelijk dat zoonlief, de filmer en ik, nu bezig zijn met een serie filmpjes over een nieuwe #. Hij is er superenthousiast over en wil het profi aanpakken. Dat is uniek, want hij laat zich van geen enkele kant aansturen, al zeker niet door z'n moeder. Nu hebben we zowaar een samenwerking.


Ik neem er nu ook de tijd voor, ik ga niet over een nacht ijs. Ik wil graag dat canvas van een nieuwe aarde beschilderen met mijn kleuren, in mijn taal, begrepen of onbegrepen, dat maakt mij niet meer uit, als ik maar mijn waarheid spreek. 'Jij spreekt de taal van de aarde en de dieren', zei laatst een vrouw tegen mij via fb die ik nog nooit had ontmoet. Ze heeft gelijk. Die taal spreek ik. Ik heb alleen altijd gezocht naar 'vertalingen' richting mensen. Ik besef dat ik de vertaalstand naar de buitenwereld helemaal over boord mag gooien. Zoveel mensen zoveel smaken. Als we uiteindelijk allemaal onze diepste waarheid vanuit die ene universele bron spreken, gaan we elkaar met al onze veelkleurigheid sowieso wel verstaan.


Voor mij voelt het nu alsof ik op mijn nest zit. Dat nest is helemaal op orde. Het ei is gelegd. Nu nog broeden. Gelukkig is het lente en heb ik daar nog de tijd voor. Ben benieuwd wat voor beestje er te voorschijn komt!


PS1: dank voor alle leuke reacties op het #hugatree filmpje!

PS2: ook in IJsland en Roemenië hebben ze een #hugatree campagne! In IJsland is het een initiatief van de Forestry Service, in Roemenië van 'Forest without Frontiers'.

PS3: Cocky stuurde nog een bericht waar het woord 'Tree hugger' vandaan komt. Daarin komen daadwerkelijk mensen om het leven. Ik zal het morgen posten.



117 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page