"We need woman that are so strong they can be gentle, so educated they can be humble, so fierce they can be compassionate, so passionate they can be rational, and so disciplined they can be free" - Kavita N. Ramdas
Bovenstaande quote uit mijn boek 'Leven in de Kanteltijd' draag ik op aan Hypatia, een van de bekendste, briljantste en populairste Griekse wiskundige en neo-platonisch filosofe uit de oudheid. Ze leefde in Alexandrië in een roerige tijd, de vorige Kanteltijd, de start van het Vissentijdperk. Ze is in onze geschiedenis in de vergetelheid geraakt, zoals het lot van zoveel briljante vrouwen uit haar tijd en na haar tijd. In 2009 is er nog een geromantiseerde dramafilm over haar leven gemaakt; Agora. Nu rakel ik haar weer op omdat haar geschiedenis -en die van de verwoeste bibliotheek in Alexandrië via innerlijk werk op mijn pad komt en mij raakt. Haar verhaal past in mijn boek ‘in wording' dat een ander licht op onze westerse geschiedenis werpt.
Over Hypatia is niet veel bekend, er zijn maar een paar bronnen beschikbaar. Wat treffend is, is dat ze voor haar leerlingen een klassieke Griekse scholing (kennis) combineerde met stille meditatie om het geleerde ook zelf te kunnen ervaren (zijn). Alleen studeren was niet genoeg. Haar tijdgenoot, de christelijke historicus Socrates Scholasticus, schetst het volgende portret van haar:
"Er was in Alexandrië een vrouw met de naam Hypatia, dochter van de filosoof Theoon, die in de literatuur en wetenschap zo succesvol was, dat zij alle filosofen van haar tijd overtrof. Toegelaten tot de School van Plato en Plotinus hield zij voordrachten over de grondbeginselen van de filosofie. Veel toehoorders kwamen van ver weg om door haar onderwezen te worden. Dankzij haar soevereine optreden en haar elegante verschijning, die zij zich als gevolg van haar geestesbeschaving aangemeten had, verscheen zij vaak in de openbaarheid in tegenwoordigheid van staatslieden. Zij schuwde het ook niet om naar openbare samenkomsten van mannen te gaan. Alle mannen bewonderden haar daarvoor op grond van haar buitengewone waardigheid en deugd des te meer."
Helaas had ze ook vijanden, met name onder mannen die de macht hadden en haar populariteit een doorn in het oog was. Ze werd slachtoffer van het grote conflict tussen christelijke fundamentalisten en de mystici en natuurvolken uit die tijd. De eerstgenoemden beschuldigden haar van hekserij en duistere magie. Het werd haar fataal. In 415 werd ze op wrede, brute wijze door een menigte op straat vermoord. Het was het kantelpunt uit die tijd. De wereld verloor meer met haar dood op die dag dan we ons voor kunnen stellen. Laten we wijsheid putten in al ons voelen, denken en handelen in onze chaotische kanteltijd, in nagedachtenis aan Hypatia.